Δύο άγνωστες κι ο Στιούαρτ.

Αυτούς τους 2 μουσαμάδες τους είχα ρολάρει σε μια γωνία για τόσο καιρό που σχεδόν τρόμαξα (με την καλή έννοια) όταν τους ξετύλιξα.Εξού και ο κυματισμός.Σκολίωση,λόρδωση και όλα τα συναφή μαζεμένα δηλαδή.
Για το απάνω δε θυμάμαι και σπουδαία πράγματα, εκτός από το ότι ήξερα από την αρχή πως έχω κόψει το μουσαμά στραβά ,αλλά στην πορεία το ξέχασα και το φερα τσίμα τσίμα,γι αυτό να προσέχετε αν είστε αφηρημένοι να κόβετε ίσια, όχι τίποτε άλλο, μη δουλεύετε τζάμπα σαν το βλάκα εμένα και βάζετε μετά σφραγίδα στο φωτοσόπ.Είναι βαρετό.
Το αποκάτω το είχα φτιάξει επειδή μου άρεσε πολύ ένα εφεδάκι που έχει το μήντια πλέηερ,ναι μωρέ, εκείνο που είναι σα γυαλοτουβλάκια που αναβοσβήνουν σε διάφορα χρώματα.Όλα το κάνουν αυτό το τελευταίο, αλλά καταλάβατε.Και η πόζα είναι από μια φωτογραφία του Stuart A.Staples των tindersticks στο ποπ και ροκ αν δεν κάνω λάθος, που είναι από ένα λάηβ και δε φαίνεται σχεδόν τίποτα εκτός απ το κλασικό άσπρο πουκάμισο και λίγο φάτσα με χέρι κολλητά.
Επίσης, και αυτό δεν ξέρω γιατί ο θυμάμαι, όταν ζωγράφιζα τα κάτω δεξιά κουτάκια μιλούσα ταυτόχρονα με τη μαμά στο τηλέφωνο και παρόλα αυτά δεν τα κανα μαντάρα, ούτε φυσικά αφού έκλεισα είχα ιδέα για ποιο πράγμα μιλάγαμε τόσην ώρα. (αυτή ήταν η άχρηστη πληροφορία του πόστ)
Τα χρώματα είναι απ΄αυτά τα λάδια νερού που είναι τόσο αντιφατικά όσο ακούγονται.Αν δεν έχετε αλλεργία στο νέφτι δεν ξέρω γιατί τα προτιμάτε, όσοι τα προτιμάτε μπασπεριπτως.Εγώ που τα βρήκα ιδέα δεν έχω.Μήπως από κάποιον με αλλεργία στο νέφτι που απόκτησε και αλλεργία στις τρίχες των πινέλων???  Δε θα μου 'κανε εντύπωση.

Το 2003 όλα αυτά.
Αυτά.