Είναι περίεργο πράμα που μπορεί να φτάσει κανείς άμα βαριέται λιγάκι, έχει μια γουέμπκαμ και τον τρώει ο πισινός του για πλάκες. Αυτό το βιντεάκι το γύρισα δοκιμαστικά πριν πάω για το καθιερωμένο τνιτζεηλίκι στο skull μια Πέμπτη. Ούτε ξέρω τι έπαιζα εκείνο το βράδυ.
Λέω την Άτζη : Αυτό πρέπει να το δεις, έτσι μόλις τελειώσαμε από 'κει, πήγαμε σπίτι μου και τζαφ! μολύβια κλπ το στήσαμε το σκηνικό 6 το πρωί και από Gun Club σε Gainsboug και από Chet Baker σε Nina Simone ξημέρωσε και ο γείτονας που μπαινόβγαινε, σίγουρα δε μπορούσε να φανταστεί γιατί γελάνε έτσι οι δίπλα τα άγρια χαράματα.
Έπρεπε να ανοίξω και να πω Aloha! αλλά δεν έχω ακόμα πάρει πολύ αέρα στη γειτονιά.
Η μάσκα-Ζέν, δηλαδή από τα θαυμάσια χεράκια της Ζένιας μήνινγκ, έσωσε την κατάσταση, αφού κατεβαίνει στη μύτη, που τα χαλάει όλα αυτή η μύτη και τώρα φαντάζομαι σμόκιν και ταξίντοζ και ταγέρ σε τέτοια βερσιόν, αλλά κι ένα τισέρτ με στάμπα μπροστά δε με χάλαγε και χεράκια και περούκες που είναι βέβαια δύσκολες γιατί τα σαγόνια θα καραφλιάζουν εύκολα άτιμε Νεύτωνα και χόλιγουντ σκηνικά με ποτηράκια κολλημένα στο ταβάνι και μετά ξύπνησα. Σύντομα αυτά θα γίνουν όμως, αναπόφευκτα και τότε τρέμε κόσμε την Τζιν Σόδα επίθεση σε βίντεοζ, γιατί ούτε εγώ δεν ξέρω τι μας περιμένει, αλλά και τι έγινε, ξέρει κανείς;
Να και ένα πιο μαζεμένο δείγμα που βασικά είναι πιο σκόρπιο, το οποίο δε συνιστώ πάνω από 3 φορές, αν θέλετε να διατηρήσετε κάποια εγκεφαλική ακεραιότητα.
