Καινούργιο παιχνίδι, καινούργια πράγματα να μάθω, αν και δεν υπάρχουν σοβαρά εργαλεία, αλλά και τι πειράζει; Φαίνεται, δε φαίνεται; Για το βίντεο μιλάω, αλλιώς το machine demolition είναι πάνω από είκοσι χρονών χόμπι μου.
Μερικά κατσαβίδια, πένσα, σφυρί (οπωσδήποτε), και χαλασμένο μηχάνημα (εδώ ένα pc) είναι η συνταγή καταπολέμησης της βαρεμάρας. Τα χρησιμοποιείτε με όποια σειρά θέλετε, μόνο η ηλεκτροκόλληση πάει στο τέλος, γιατί αν πάει στην αρχή μετά αχρηστεύονται τα υπόλοιπα και αντί για σφυρί χρειάζεται βαριοπούλα, που δεν το συνιστώ, εκτός αν έχετε το μπόνους μπράτσο-Ποπάυ, αλλά και πάλι το πράμα τελειώνει γρήγορα και μένεις με την τενοντίτιδα κι όλα τα κομματάκια σπασμένα τριγύρω, δε λέει, το 'χω δοκιμάσει.
Η μπίζνα πάει καλά και η ανακύκλωση θα βρίζει. Κρίμα, δεν έχω το στιγμιότυπο από εκείνο το φωτοτυπικό που ξήλωνα στη μέση της Ε.Μπενάκη, αχ, τι ωραίο που ήτανε, φορώντας το καλό μου το σακάκι, το καφέ με τις ρίγες και τις καουμπότες μου. Έρχεται ένας μπαρμπας και με ρωτάει:
- Είστε της ΔΕΗ;
- What?
Μετά από ένα-δύο λεπτάκια να σου κι ένας-δύο Πακιστανοί με το καρότσι, μα που το μυριστήκανε ρε τα λαγωνικά..!.Κάτι έλεγε ο ένας εκεί πέρα, μάλλον " να το πάρω;" ήτανε, όλα κι όλα όμως, εγώ το είδα πρώτη, να μην πάρω το κατιτίς; Έβγαλα κάτι ωραίους δίσκους σιδερένιους, το σώμα με τα καρούλια που έμοιαζε με διαστημόπλοιο σε ταινία Ρίντλεϋ Σκοτ και κάτι καπάκια πλαστικά, αυτά που πατικώνεις το βιβλίο από πάνω. Ε, φτάνει τόσο, άσε τους ανθρώπους να βγάλουν κανα φράγκο, άσε που εγώ δεν είχα καρότσι, ευτυχώς μου τα καβάτζωσε ο φωτο-τυπάς (χα!) στην αποθήκη και τα πήρα άλλη μέρα. Ξεβίδωσα πάντως, εκεί επί τόπου, πάνω από 30 βίδες και μετά δε μπορούσα να κρατήσω το φλιτζάνι τον καφέ όρθιο, γι αυτό ήπια φραπέ που έχει καλαμάκι.Τακ!
Άλλο αγαπημένο: παλιές τηλεοράσεις, απ' αυτές με τον ξύλινο σκελετό γύρω γύρω και τα φαντεζί κουμπάκια μπροστά, ότι πρέπει για να βάζεις άχρηστα πράματα μέσα, ώστε να φαίνονται χρήσιμα.
Κάποτε είχα 6-7 τέτοιες, αλλά μετακόμισα.Δάνεισα τις δυο αγαπημένες μου σ'ένα φίλο, αλλά μέχρι να πάω να τις πάρω, τις σούταρε η μάνα του απ' το παραθύρι.Λογικό.
Ελπίζω να μην καταλήξει κι αυτό το λάπτοπ σύντομα, αν και κάπου χάνει ρεύμα και μουδιάζουν τα χέρια μου όπως ακουμπάω το πληκτρολόγιο και επίσης, το λέω με βεβαιότητα, η οθόνη μέσα τα σπάει πραγματικά, αλλά μετά κλαψ- σνιφ-λυγμ οπότε υπομονή, άσε που ήδη βρήκα άλλο λάπτοπ για το σήκουελ και βίντεοκασετομαραφέτι, γιατί βίντεο σκέτο, τι είναι βίντεο σκέτο πια;
Του μπη κοντίνιουντ.
