Sunday, May 15, 2011

Χρωστούμενο


Αυτο το ποζτ ηταν να εμφανιστει νωριτερα,ομως ολως περιεργως το μπλογκερ μπλοκαρε, οποτε παρτε το τωρα.Σημειωση:ο "πανζουρλισμος",δεν αναφερεται στους σκοτωμους στο κεντρο της πολης τις αξεχαστες αυτες τελευταιες μερες,γιατι θα ηταν γελοιο απο ολα αυτα εγω να ξεχωριζα αυτο που αναφερω παρακατω.Μη με περασετε δηλαδη και για τελειως γαϊδουρα,για λιγο ενταξει.

Hop-tical illusion

Mέσα στον πανζουρλισμό των τελευταίων ημερών, ο οποίος πραγματικά ξεκίνησε χωρίς καμία προειδοποίηση, στάθηκα ένα λεπτό και ξεχώρισα το εξής φαινόμενο:
Φτιάχναμε εδώ και κάμποσο καιρό σε πηλό, προσπαθήσαμε δηλαδή, τον Άγιο Γεώργιο του Ντονατέλλο.Θα τον έβαζα να τον δείτε,αλλά μετά θα ντραπώ να βάλω τη δικιά μου εκτέλεση που θα φαίνεται εκτέλεση στο ένα μέτρο,οπότε υπάρχει και το γοογλε.Είναι ένα απίθανο άγαλμα και .. ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΥΚΟΛΟ να το φτιάξεις,αλλά αφήνω τις δικαιολογίες και μπαίνω στο ψητό.
Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να βγάλουμε το καλούπι για να σωθεί η δουλειά και να υπάρχει ελεύθερο καβαλέτο να φτιάξουμε και κανένα ακόμη αριστούργημα.(τυφλα να 'χουν τα αριστουργηματα δηλαδη..)  
Οκεη.Η διαδικασία είναι γεμάτη λεκάνες γύψου, πράσινα σαπούνια, χασαπομάχαιρα,καλέμια κλπ
Όταν καθαρίσαμε το μέσα απ' το καλούπι το αφήσαμε να στεγνώσει πάνω στον πάγκο μας και προσθέσαμε μια πρέζα δυόσμο.
Όχι.
Όπως το 'βλεπα εκεί ακουμπισμένο, λέω "δεν τραβάω και καμιά φωτογραφία,δεν ξέρεις, μπορεί μετά να γίνει στραβή κι έτσι και σπάσει θα ναι σα να μην έγινε ποτέ".Και βλέπω ότι η μηχανή αρνείται να καταλάβει ότι αυτή η επιφάνεια είναι μια λακούβα με μικρότερες λακούβες μέσα και μου δίνει αυτή την εικόνα:

και αυτη:


και αυτή:


κυρίως αυτή.
Δεν ξέρω,αυτη η τρισδιαστατη αντιστροφη αισθηση με καταενθουσίασε.Και με καταπροβλημάτισε, γιατί αναλογίστηκα πόση πλάνη εμπεριέχεται στη φωτογραφική εικόνα που σχεδόν αισθάνθηκα άσχημα για ό,τι έχω επιμελώς ανεβάσει εδω πέρα,αισθάνθηκα λίγο απατεωνίσκος.Από την άλλη,όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, να μην πω σε χειρότερο,αφού διαλέγουμε και φωτό της φάτσας μας να κοτσάρουμε στο κάθε προφίλ.
Και ησύχασα.

No comments: